امروز ماهی های قرمز خریده بود برای عید؟
داخل یک پلاستیک فریزر، خوب اگر این پسر نمی خرید
یه نفر دیگه می خرید.
و به حال ما هی ها فرقی نمی کنه کی کی باشه اونها رو بخره
همین جوری که ما هی ها رو می برد خونه به این فکر می کرد که سهراب گفته بود
چه سخت است ماهی دریا دچار آبی بیکران باشد.
و پیش خودش گفت امیدواریم این ما هی ها دچار نباشن
ماهی ها رو می اورد خونه اما از لباس هاش معلوم بود که امسال براش
خیلی عید نیست؟
اصلا حال و هواش بهاری نبود و فکر می کرد ای کاش زمستان بیشتر طول
می کشید آخه تازه به سرما عادت کرده
به سوزهای شبش و پیش خودش می گفت
ای کاش عید نبود ؟
اما دست اون نبود که باید عید می شد؟
تمامی وجود من از ترس است
نباید،
نباید اینگونه ترسی مرا فرا گیرد
که
ندانم
از کجا؟
برای چه؟
و از جانب که ؟
ترسی که من نخواستم
و
از جنسش نبودم
تنها
احساسش می کنم
و مرا محکوم می کند
به بودن وشدن
به مانند درخت با ریشه های فرو رفته در زمینی ساکن
تا
مردمکان از وجودش لذت ببرند
و فریاد زنند
به به!
چه سیب های آبداری
واقعیت سخت است
واژه ها بی معنا
قصه ها بی فردا
راه را باید رفت
من چرا می مانم ؟
واقعیت تلخ است
وحقیقت پیدا
مرزها معلومند
من چرا می جنگم؟
واقعیت ننگ است
در نگاه زائر
سنگ فرش های حرم تک به تک چیده شدند
من چرا می شمرم؟
واقعیت سرد است
ساعت از وقت گذشت
همه شب می خوابند
من چرا بیدارم؟
واقعیت مرگ است